Αγαπημένε μας
Φίλε, Συνοδοιπόρε, Συνεργάτη, Αρχηγέ, Μέντορα..
Μα πάνω από όλα «ιδιαίτερε!» ΤΖΑΝΕΤΟ μας..
Σήμερα σε αποχαιρετάμε με λίγα λόγια, αλλά με τόσο γεμάτη ψυχή,
με τόσα συναισθήματα, τόση πίστη, τόσες αξίες, τόση αγάπη…
Σε ευχαριστούμε γιατί…
Όλοι μας εδώ, δεν είμαστε απλά τυχεροί που σε γνωρίσαμε αλλά ευγνώμονες, γιατί το πέρασμά σου από τη ζωή μας, μας έκανε σε όλα σοφότερους.
Είμαστε περήφανοι.
Είμαστε η ομάδα σου..
Πάντα μας έλεγες να σηκώνουμε τα μανίκια όταν όλοι σηκώνουν ψηλά τα χέρια… Επέτρεψε μας μία φορά, να σηκώσουμε εμείς τα χέρια ψηλά αποχαιρετώντας
τη μοναδικότητά σου, αστέρι μας..
Είμαστε παγωμένοι και δεν καταλαβαίνουμε γιατί τόσο γρήγορα, γιατί τόσο νέος..
Είμαστε όμως περήφανες και περήφανοι όλοι μας.
Εκεί που θα είσαι ψηλά ξέρουμε ότι θα οργανώσεις τους πάντες, οι άγγελοι θα γίνουν παιδιά σου και εσύ ο δάσκαλός τους.. Θα τους οργανώσεις όλους και θα γίνουν καλύτεροι…θα είσαι η «έμπνευσή τους», όπως και η δική μας..
Και τελικά θα γίνεις φίλος τους, άγγελος παντοτινός τους, όπως σε εμάς, όπου και αν είμαστε, ό,τι και αν κάνουμε…
..σήμερα μιλάμε μόνο για σένα και θυμόμαστε:
– Το χαμόγελό σου
– Το δυνατό σου γέλιο
– Το πάθος σου
– Την αεικίνητη ενέργειά σου
– Τα ξενύχτια μαζί στο γραφείο
– Τις χαρές, τις λύπες, τις αγωνίες…
– Το χάρισμά σου να βρίσκεις τα κουμπιά μας..
– Να μας αγγίζεις προσωπικά και να μας κάνεις να νιώθουμε ξεχωριστοί…
– Το άρωμά σου ….
Θυμόμαστε αυτά που έλεγες.. «Στην κοσμική μοναξιά μας πρέπει να είμαστε πάρα πολύ κοντά ο ένας στον άλλον, και αν μερικές φορές η επαφή αυτή μας πληγώνει, η ζεστασιά της στο τέλος μας αποζημιώνει»…
όπως η δική σου ζεστασιά θα αποζημιώνει πάντα εμάς..!
Σε ευχαριστούμε. Σε αγαπάμε. Θα μας λείψεις..
Θα είσαι πάντα εδώ να μας φωτίζεις και δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε, ελπίζουμε επάξια, αυτό που ξεκίνησες..
Η ομάδα σου.