Η Praksis συμμετείχε σε πάνελ ημερίδας του Ευρωπαϊκού Πράσινου Ιδρύματος που διοργανώθηκε το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου σε συνεργασία με το Πράσινο Ινστιτούτο, παρουσία Πράσινων Ευρωβουλευτών, βουλευτών, εκπροσώπων δημοτικών συμβουλίων και εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών. Τίτλος της ημερίδας “Οι πρόσφυγες στην Ευρώπη των κλειστών συνόρων”. Η Μαριανέλλα Κλώκα, που εκπροσώπησε την οργάνωση, μίλησε για την εμπειρία μας σε ζητήματα ασυνόδευτων ανηλίκων και για το ρόλο των ΜΚΟ και της κοινωνίας των πολιτών, στην σημερινή κρίση υποδοχής που ζούμε στο προσφυγικό. Αναφέρθηκε στην αρνητική επίδραση που είχε το κλείσιμο των βορείων συνόρων και της λεγόμενης βαλκανικής οδού αλλά και η υπογραφή ΕΕ-Τουρκίας στη λίστα αναμονής των ασυνόδευτων ανηλίκων που σήμερα βρίσκονται σε μεικτή κράτηση στα hotspot στα νησιά, σε προαναχωρησιακούς χώρους, σε αστυνομικά τμήματα, ακόμα και στο δρόμο και κατέληξε λέγοντας:
“Η κρίση υποδοχής είναι – δυστυχώς – μια ευκαιρία να αναγνωρίσουμε στο σημερινό σύστημα το θρίαμβό του στο πόσο μας έχει διαιρέσει, πόσο μας έχει εγκλωβίσει στον καθημερινό αγώνα για την επιβίωση και στην κάλυψη των ατομικών μας αναγκών. Είναι μια ευκαιρία όμως να αναδειχθούν και τα κενά του, να αντιληφθούμε πόσο έξω στους υπολογισμούς του πέφτει, όταν νομοθετεί ή συναποφασίζει πολιτικές που δεν εξυπηρετούν το συμφέρον των παιδιών που φεύγουν από τον πόλεμο ή από ζώνες μεγάλης φτώχειας αναζητώντας μια νέα ζωή. Είναι τέλος μια ευκαιρία που μας δίνεται σαν άτομα και κοινωνίες να κάνουμε τη δική μας ενδοσκόπηση και να επανατοποθετηθούμε απέναντι στο παράλογο του πολέμου που δημιουργεί όλο αυτό το προσφυγικό κύμα, να επανατοποθετηθούμε στο αν θέλουμε τελικά να ζήσουμε αλλά και σε τι συνθήκες εμείς και τα παιδιά αυτού του κόσμου, δηλαδή για το μέλλον μας ως ανθρωπότητα. Γι αυτό το σταυροδρόμι που ζούμε στη σημερινή ιστορική στιγμή και γι αυτή τη σημαντική απόφαση που πρέπει να πάρουμε ως λαοί, προσωπικά ευγνωμονώ που βρίσκομαι εδώ και που, όσο μου αντιστοιχεί και εμένα και των συναδέλφων μου στην PRAKSIS, αναλαμβάνουμε την ευθύνη να επηρεάσουμε τη συνολική ροή προς την υπηρεσία της ζωής και του μέλλοντος και όχι προς το παράλογο του μίσους, του φόβου και της καταστροφής.”